- LECTOR
- LECTORtertius est e 7. ordinibus Eccl. Primus enim in Clericis, teste Hier. tomo 4. Fossariorum ordo est: Secundus Ostiatiorum: Tertius Lectorum. Quartus Subdiaconorum: Quintus Levitarum s. Diaconorum: Sextus Sacerdotum: Septimus Episcoporum. Hinc Lectorum pluteus s. locus sublimior in Eccl. unde legi solehbat: et Lectionarius liber, in quo Hier. lectiones per totum Anni curriculum collegit, al. Comes S. Hieronymi dictus. Ceterum eius munus erat, Lectiones pronuntiare, et ea quae Prophetae vaticinârunt, populis praedicare, Isid. Iun. Ep. ad Luitfredum, praeterea, Lectiones desumptas ex Euangeliis et Epistolis S. Pauli, ut ex Greg. Turon. de Mirac. l. 2. c. 16. aliisque Scriptoribus colligit C. du Fresne. Eidem incubuit servandorum sacrorum Codicum cura, Augustin. Balsamoni dicitur λιτὸς παππᾶς, simplex Presbyter; et in Africana Eccl. ex ambone Euangelium legebat, Cyprian. Ep. 33. ubi de Aurelio Lectore, et 34. ubi de Celerino. Ordinabantur autem Lectores ab Ep. per S. Codicis traditionem, adhibitis precibus, quas habet Clem. Constunt. l. 8. c. 28. Nequeallis olim et Cypriani aevo, quam provetae aetatis hominibus, meritisque et doctrinâ insignibus, id muneris demandabtur: at postmodum, omnibus in peius sensim labentibus, ad illud impuberes quoque admissi, et infantuli, ut discimus ex Sidon. l. 4. Ep. 25. Ennodio in Vita Epiphanii Ep. Ticin. aliis etc. Hinc Scholae Lectorum, apud Ledradum Archiep. Lugd. Ep. ad Car. Mag. cui qui praeerat, Primieerius Scholae clarssunae militiaeque Lectorum, dicitur in Ep. S. Remigii Ep. Rem. ad Falcon. Vide Codin. de Offic. c. 1. Item Lectoratus, Lectoris dignitas s. officium, apud Martin Braccar. c. 43. et Lectorium s. Lectricium, analogium, pulpitum, ambo, vide supra in voce Analogium: a plura hac de materia apud C. du Fresne in Gloss. et Macros Fratres in Hierol. Aliud est, Lector ad Mensam, in Monasteriis; quo nomine dictum esse, ait Vadianus de Collegiis Germ. l. 1. quifratribus vel discumbentibus quiddam ex sucris praelegebat: etiam Ecclesiasticos Lectores, qui officio suo non nisi in sacris per agendis veteri more fungebantur, extinsse addens. De quo legendi ad mensam religioso more, vide Nic. Serrarium ad Vitam S. Romarici c. 4. cidem C. du Fresne laudatum, qui etiam meminit Lectoris, in Ecclesiis Cathedralibus, ex Hist. Episcoporum Autisiodor. c. 59. ubi munus eius Lectorra dicitur. Apud Capucinos, aliosque nonnullos Eccl. Rom. Ordines, Lectores dici, qui Philosophiam, vel Theosogiam doceant, Gall. Lecteurs, refert Richelietus Dict. Gall. Vide voque supra, in voce Lectio: de Lectoribus vero s. Anagnostis Vett. ibid. nec non, in voce Anagnostes. Addam saltem de Lectoribus Eccl. Graecae, numerum illorum olim magnum fuisse, sed restrinxisse Iustimanum, et veruisse, ne in magna Eccl. essent supra CX. ex Nov. III. Sub Heraclio tamen iterum ascendisse ad CLX. ex Nov. eius, cum in Blachernis tanrum XX. fuerint, ex eadem, apud Cl. Suicer. in voce Α᾿ναγνώςτης, ubi plura egregia hanc in rem ac inter alia Orarii usum illis vetitum, nuptias vero permissas fuisse, et successu temporis rato legisse, ut plurimum vero cecinisse; hodie tamen officium suum observare, ex Confessione Critopuli, addit.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.